Hamdolsun Kriz Bizi Teğet Geçti

 İstatistiklere baktığımızda son 3 aylık dönemde; işsizlik sigortası fonundan işsizlik ödeneği alabilmek için başvuruda bulunanların sayısı, geçen yılın aynı dönemine göre % 55 artmıştır. Geçen yılın Ağustos, Eylül, Ekim aylarında İŞKUR işsizlik maaşı almak için toplam 56 bin 873 kişi başvururken,  bu yılın aynı döneminde başvuruda bulunanların sayısı 88 bin 592’ye yükselmiştir. Ekonomik krizin boyutu gittikçe büyüyor. Ne kadar süreceği belli değil.
 
Yine insanlar ölüyor... Yine çaresizlik, yine anneler babalar umutsuz. Yine isyan ama
bu sefer vuran İsrail değil ekonomik kriz.
 
Gün yok ki televizyonda, gazetede ekonomiye dayalı bir ölüm haberi olmasın…
Gün geçmiyor ki; yeni  bir ekonomik kaos ortaya çıkmasın…
Gün geçmiyor ki; parçalanan bir  aile dramı ortaya çıkmasın…
Gün geçmiyor ki; yaşları küçük suçlu   çocuklar ortaya çıkmasın
An  geçmiyor ki işimi kaybedeceğim korkusu yaşamasın insanlar…
Her geçen  gün  düşen yaşam kalitesinin üstüne birde ekonomik krizin eklenmesi  bütün bu saydıklarımın üstüne   tuz biber eklenmesine neden  olmuştur.
 
Her gün yüzlerce insan işsiz kalıyorken…
Her gün evde yüzlerce bebek süt bekliyorken…
Yüzlerce aile  babası akşama eve nasıl ekmek götürürüm telaşı ve stresini  yaşıyorken
Yüzlerce anne    çocuğumu nasıl  doyuracağının hesabını yapıyorken
Her gün yüzlerce işveren işten attığı işçisi için üzülüyorken…
Ne mutlu bize ki halen, hamdolsun kriz bizi teğet geçti deme cesaretini gösterebiliyoruz.
 
Her yeni günde yeni  umutlarla iş aramaya çıkıp, akşamında umutlarını bir sonraki güne ertelemek zorunda bırakılan bu çaresiz insanların sayısını kim azaltacak?  Buna  verilecek  cevap, ne yazık ki azaltamayacaklar  çünkü içinde bulunduğumuz durum azaltacak yönde değil tersine gün ve gün artıracak yöndedir.
 
Millet olarak o kadar şükürcüyüz ki, yaşadığımız  olumlu,olumsuz her şeye şükrediyoruz.
Kimse çıkıp ta bu durumun sebep ve sonuçlarını  araştırma yada sorgulama zahmetinde bulunmuyor .Çünkü içinde yaşadığımız toplum kendi değer yargılarını  sorgulatma imkanı tanımıyor maalesef.  O çıkan birileri de toplumsal baskının  ve yalnızlığın verdiği rahatsızlıktan  dolayı  şükürcü zihniyete   katılıyor ister istemez. Ama bütün bu olanlara rağmen eğer halen, bana dokunmayan yılan bin yaşasın anlayışı hakim sürüyorsa, burada  yapılacak bir şey kalmıyor zaten. Burada ortaya  çıkan durum   ya bu deveyi güdersin yada bu diyardan gidersin anlayışından başka bir şey değildir.  Bütün bu krizlere, ekonomik buhranlara ve şükürcülüğe rağmen halen toplumda diğer ülkelerde ki gibi talan ve yağmalar olmuyorsa bunun bir nedeni vardır. O  da;  bu toplumun hala etik kurallara ve  utanma duygusuna  sağlam bir şekilde bağlı olmasından kaynaklanıyor. Toplumun bu kurallara bağlı olup bunların dışına  çıkmaması belki de  bu süreçteki tek tesellimizdir.